Huurders kunnen alleen maar met lede ogen toezien
Durfinvesteers (korte termijn investeerder met als doel snel een hoog rendement te behalen) hebben sinds 2014 voor grote bedragen geïnvesteerd in Nederlandse (huur)woningen. Vooral in een periode waarin corporaties in enorme financiële problemen terecht waren gekomen hebben firma's als Heitman (Amerika), Round Hill Capital (Brits), George Soeros (Mexico) en Credit Suisse/Qatar enorme portefeuilles opgebouwd. Nu verlaten deze durfinvesteerders de Nederlandse huizenmarkt weer na het opstrijken van een rendement van 10 tot 15%. Het betreft woningen in heel Nederland met een concentratie in Amsterdam, Utrecht en Arnhem. De woningprijzen stegen de afgelopen vijf jaar zo'n 25% en in de Randstad zelfs nog extremer.
Dit is daarom het moment voor durfinvesteerders om zich terug te trekken; (als de rente gaat stijgen, kunnen obligaties weer interessanter worden). Ook de huren schoten omhoog door die verkoop van (sociale) huurwoningen door corporaties, Nederlandse pensioenfondsen en particuliere eigenaren die van een deel van hun bezit afwilden. Een fors deel van deze woningen zijn inmiddels in de categorie "middelduur" terecht gekomen en onttrokken aan de sociale huurmarkt die daardoor behoorlijk is afgeslankt terwijl er een schrijnend tekort is aan sociale huurwoningen onder een maandhuur van € 710. Het Nibud heeft berekend dat het zelfs voor gezinnen met een inkomen van rond de € 40.000 onmogelijk is een netto huur van € 710 te betalen. Nu de institutionele belegger (belegger met een lange termijn horizon) de plaats gaat innemen van het durfkapitaal, is dat eigenlijk voor de huurder wel goed nieuws. Deze beleggers zijn vaak meer geneigd te investeren in onderhoud maar ook in de relatie met de huurders. Dat de huurprijzen zo fors zijn gestegen (10% boven inflatie van de laatste jaren) is compleet buiten de huurders om tot stand gekomen. De ontstane schaarste is één oorzaak maar regeringsbeleid is hier ook beslist niet onschuldig aan. Ook gemeenten kunnen alerter reageren op ontwikkelingen op de woningmarkt en eigen regels vaststellen. Zullen we hier ook een "huurbescherming" op loslaten?
(bron FD)